No sit vi med beina høgt, og pustar ut etter ein heilt strålande bryllupsfest. Vi hadde i utgangspunktet planlagt utevielse, men forsto etter kvart at det regna så mykje at vi måtte gå for plan b, altså å bruke salen under festsalen på Årvoll gård som vielseslokale. Mi venninne Elisabeth hadde regi på seremonien, og takla dette strålande. Stolar vart sett opp og blomearrangementa som forlovaren min hadde laga passa perfekt i vielsessalen.

Eg hadde ein fin føremiddag hos min faste frisør, han fønte håret i ei naturleg frisyre, der håret hang ned og eg fekk ei hårbøyle i forgylt sølv frå Sandberg i håret. Ein kollega av han sminka meg, og så kom forlovaren min og kjæresten min med sin forlovar, og saman dro vi ned til sentrum, like ved regjeringskvartalet. Der hadde fotografen funne ei rivingstomt i teatergata, og den utgjorde ein fantastisk location for vår fotografering. Vi var effektive, og kom opp til Årvoll litt før tre. Då fekk vi vite at far min, som skulle hente kjæresten min sine foreldre, var forsinka. Dei kom ikkje fram før eit kvarter etter at vielsen skulle starte! Gjestane vart informert i salen, og vi venta i det vesle våningshuset på garden.

Så gjekk vi inn i salen medan koret mitt sang Bruremarsj frå Valsøyfjord, og det var så nydeleg! Vigselsmannen holdt ein fantastisk og personleg tale, og så sang datra mi med sine tre nieser "True colors" av Cindy Lauper. Ikkje eit auge var tørt. Ei venninne av oss las Vår beste dag av Erik Bye, og så kom sjølve vigsla. Etter denne sang koret Embraceable you, og utmarsjen var The way I am av Ingrid Michaelson, sunge av ei venninne av meg som vart kompa på gitar av kjæresten sin. Nydeleg! Sjekk ut den videoen på youtube, sangen er så søt med ei rørande tekst.

Etterpå fekk alle frukt og sjampanje, og så gjekk vi inn i salen. Alle fann bordet sitt og bordkortet sitt, og det gjekk greitt å få alle på plass. Middagen gjekk som planlagt, marinert laks med ramsløkkrem til forrett, boeuf bourguignon med urtebakte grønsaker til hovudrett og ost med ulike marmeladar til dessert. Vi hadde bord med ti gjestar på kvart bord, og det var lett å vandre rundt mellom borda innimellom og slå av ein prat med gjestane. Det var veldig avslappa og uformell stemning, og det at vi ikkje hadde så mange talar hjalp på at vi klarte å bli ferdige med middagen berre tjue minutt over tida. Talane til forlovarane våre var fantastiske, dei to andre talane var frå mødrene og var slik slike talar skal vere: Ordrike og for lange.

Kaffegjestane hadde fått servert meir sjampanje i ventetida, og eg var nede og prata litt med dei rett før desserten vart servert. Når bordsetet vart heva opna vi dørene inn til godteribufféen, og det var utruleg artig å sjå ansikta til dei femten barna når dei kom bort til den. Eg har lagt ut nokre bilde her: http://altgodt.wordpress.com/2.....ribuffeen/

Dei vaksne fekk servert kaffe avec, og forsynte seg frå godteribufféen, dei og. Etter ei stund med fri drøs samlast vi i salen igjen. Då hadde kaffegjestane blitt fordelt på borda i salen, og vi gjekk i gang med dagens quiz. (Vi er quizmenneske på vår hals.) Det var ein kort quiz med 15 spørsmål, fem musikkspørsmål og to flasker sjampis til det vinnande bordet. Det var populært! Så holdt Kjetil og eg våre talar til kvarandre, og ikkje eit auge var tørt. Det kom nokre fleire innslag, mellom anna sang datra til ei venninne for oss, og det var nydeleg. Ein venn sang eit stev, og så var det fleire talar frå vennar og familie.

I titida var kakebufféen på plass, den var der godteribufféen hadde vore tidlegare. Godteriet var komprimert over på eit sidebord. Vi hadde ei fire etasjers bryllupskake som bror min og søstra mi hadde lagd, ca. 15 kaker i tillegg til det (ja, vi er sunnmøringar...) og niesa mi på 12 hadde bakt nærare 200 cupcakes! Eg talte opp i dag når vi rydda, det var 31 igjen, så dei var populære.

Bruredansen var til Strangers in the night, og så dansa vi til klokka var tre. Då var vi slitne, trøytte og så glade at vi ikkje klarte å slutte med å smile. Det er utruleg gøy å gifte seg!